آروشا 1 (آروشا و پایان زمان)

کتاب آروشا 1 (آروشا و پایان زمان): اثر راشنی چاکشی است با ترجمه ی رباب پورعسگر و چاپ انتشارات هوپا.

شخصیت کتاب حاضر دختری به نام آروشا است که در حوزه ی هنر و فرهنگ هنر باستان، جایی که مادرش کار می کند وقت می گذراند. آروشا همیشه در آنجا زندگی کرده و خوب می داند نباید به چراغ قدیمی انتهای تالار ایزدها دست بزند. تعطیلات پاییز شروع شده و آروشا روزهای پرماجرایی را آغاز می کند. دوستان او ماجرایی درباره این چراغ از زبان آروشا شنیده اند؛ این که با دست زدن به چراغ، جهان از حرکت می ایستد. آن ها برای اینکه متوجه شوند این ماجرا حقیقت دارد یا نه به موزه می آیند و با ماجراهای عجیبی روبه رو می شوند.

با مطالعه ی این اثر با اسطوره ها و افسانه های هندوستان آشنا خواهید شد.

آرو واقعا آرزو می کرد که بتواند پرواز کند، ولی چون قادر به این کار نبود چند لحظه را به خاطر برداشتن، روی هم چیدن و بالارفتن از چهارپایه ها از دست داد. در حالی که نفس نفس می زد، چشمش به کتاب افتاد.

کتاب موردنظر از دیگر کتاب های قفسه فاصله داشت. کمی گوشه گیر بود و- البته اگر کتاب ها هم چنین رفتارهایی از خود نشان می دهند- انگار از کتاب های کنار دستی ایراد می گرفت. عنوان کتاب که با لایه ای نازک و نقره ای نوشته شده بود، روی شیرازه برق می زد: بزرگ سالی. بو روی سر آرو پرید و با نوک زدن به موهایش او را وادار کرد تا فورا کتاب را بردارد.

آرو به عنوان کتاب های دیگر نگاه کرد. کتابی به اسم چاپلوسی داشت آواز می خواند و قلب های صورتی از لای ورق هایش بیرون می آمد. کتابی با عنوان بخشی از گروه سیاسی مخالف از جایش بیرون پرید و به سمت کتاب هایی دوید که با حرف پ شروع می شدند. آن کتاب ها با باز و بسته کردن صفحاتشان به او خوشامد گفتند. بزرگ سالی و لقمه ای از آن… آرو چه کار باید می کرد؟ یعنی باید کتاب را برمی داشت و با دندان هایش به آن گازی می زد؟

به مینی نگاه کرد که هنوز داشت با ردا ور می رفت تا روی خفته نگهش دارد، ولی خفته داشت کم کم تکان می خورد. خرده های یخ پروازکنان از روی بدنش پخش شدند. مینی مستقیم به چشمان آرو نگاه کرد و داد زد: «زود باش!»

بو آرو را بالای قفسه تنها رها کرد و برای کمک به مینی پایین پرید.

مینی مصرانه گفت: «آرو! چی کار داری می کنی؟»

آرو گفت: «اه، اه، اه» سپس چشمانش را محکم بست، کتاب را برداشت و آن را گاز زد.